Riccardo Cocciante woonde met zijn Italiaanse vader en Franse moeder tot zijn elfde in Saigon, waar hij werd geboren in 1946. Daarna verhuisde het gezin naar Rome, maar hij zou altijd zijn dubbele nationaliteit behouden. Hij debuteerde met een eerste single in het Engels in 1968, maar net als de jaren nadien flopten de singles. Hij leerde de songschrijvers Marco Luberti en Amerigo Paolo Cassella kennen en ging met hen samenwerken. Hij tekende een nieuw platencontract, schakelde over op het Italiaans en liet zich voor zijn eerste conceptplaat in 1972 beïnvloeden door de toen hippe progressieve rock. Het succes ving, in bepaalde mate, aan met zijn album ‘Poesia’ in 1973, waarop hij zijn herkenbare stijl ontwikkelde, die hij altijd zou blijven hanteren. Ook Patty Pravo nam de titelsong op, waardoor hij nog meer werd opgemerkt.
De grote doorbraak kwam er een jaar later met ‘Bella senz’anima’, dat de eerste plaats haalde en in de top 10 van 1974 eindigde, terwijl ook het album ‘Anima’, gearrangeerd door Ennio Morricone en Franco Pisano, de eerste plaats haalde. Het succes bleef duren en bereikte zijn hoogtepunt in 1976 met het album ‘Concerto per Margherita’ en de single ‘Margherita’. In 1979 scoorde hij met ‘Io canto’, een nummer dat in 2006 succesvol gecoverd werd door Laura Pausini, die er toen een album vol covers aan breide. In 1980 ging hij een samenwerking met Mogol aan, die de teksten van veel van zijn belangrijke nummers van die periode schreef, waaronder ook ‘Questione di feeling’, de hit met Mina in 1985.
In 1984 stapte hij over naar Virgin en helaas zijn de nummers van die tweede periode niet beschikbaar op Spotify. Met ‘Sincerità’ brak hij dat jaar ook door in Vlaanderen en Nederland. Hij nam het album in Amerika op, begeleid door de muzikanten van de groep Toto. Cocciante gaat in dit nummer op zijn gebruikelijke manier te werk. Het begint rustig, bijna akoestisch, waarna het geleidelijk aan meer textuur krijgt en intenser wordt. Ook Riccardo’s interpretatie begint sober, maar wordt dramatischer naarmate het nummer vordert, om op het einde helemaal los te barsten.
…Riccardo had als Richard Cocciante vanaf 1978 ook een gelijklopende carrière in Frankrijk…
Riccardo had als Richard Cocciante vanaf 1978 ook een gelijklopende carrière in Frankrijk. Hij scoorde er zijn grootste hit in 1979 met ‘Le coup de soleil’, een nummer dat hij niet in het Italiaans zong. In 1998 maakte hij de muziek van de musical ‘Notre Dame de Paris’, op tekst van Luc Plamondon. De musical, met bijhorend album en vol hitsingles, was een gigantisch succes in Frankrijk. Hij schreef daarna ook de muziek voor ‘Le petit prince’ en een moderne operaversie van ‘Giulietta e Romeo’, die in de arena van Verona in première ging. Daarna zette hij zijn zangcarrière op een laag pitje, maar zetelde in 2013 nog in The Voice in Italië. Naast zijn samenwerking met Mina nam Riccardo in 1992 ook een duet op met Paola Turci en werden zijn nummers gecoverd door o.a. Andrea Bocelli en Ornella Vanoni. In 1991 won hij San Remo bij zijn enige deelname. In 1983 trouwde hij met een Française en in 1990 kreeg hij een zoon, David. In 2007 werd hij in Frankrijk tot drie jaar gevangenisstraf met voorwaardelijke vrijlating veroordeeld wegens belastingfraude.
Andere toppers van Riccardo Cocciante:
* Bella senz’anima (1974) (Met deze superhit brak Riccardo door in Italië. De platenfirma wilde hem aanvankelijk vooral als componist engageren en dit nummer werd dan ook eerst aangeboden aan Patty Pravo en Ornella Vanoni. Maar Cocciante zong het zelf, in zijn zeer expressieve stijl, en naar het einde toe helemaal hees geschreeuwd. Een stukje van de tekst werd door de RAI gecensureerd, omdat het te grof klonk: ‘en doe nu je kleren uit, je weet goed hoe het moet, maar maak jezelf niks wijs, ik zal er niet meer voor vallen.’)
* Margherita (1976) (In zijn vorige hit was zijn minnares een meedogenloze vrouw zonder ziel, maar Margherita is een voorbeeld van schoonheid, goedheid en oprechtheid. Riccardo en tekstschrijver Marco Luberti hadden er een lange studiosessie op zitten en hadden nog geen tekst voor het nummer. Om 4u ’s nachts belde Marco hem op dat hij van een tekst had gedroomd en gaf hij de beroemde eerste zin door, ‘ik kan niet stilzitten met mijn handen in mijn handen’, waarna hij de rest van de tekst in een ruk afwerkte. De toen nog niet zo bekende Vangelis deed de productie van de plaat. ‘Margherita’ werd zijn doorbraak in Frankrijk en vooral ook een zeer grote hit in Spanje. In Italië stond de single tien weken op 1, daarmee de vierde bestverkochte single van het jaar, terwijl ook zijn album in de top 10 eindigde. Marco Borsato nam het later in het Nederlands op en coverde wel meer van Riccardo’s nummers, zoals ‘Quando finisce un amore’ (‘Waarom nou jij’) en ‘Cervo a primavera’ (‘Ik leef niet meer voor jou’).
* Il mare dei papaveri (1985) ( titelnummer van het gelijknamige nummer 1-album, dat in de top 10 van 1986 eindigde.)
* Se stiamo insieme (1991) (Dit lied, uit het zeer succesvolle album ‘Cocciante’, was zijn enige deelname aan en meteen ook overwinning van San Remo. Het was ook zijn laatste samenwerking met Mogol als tekstschrijver. Het werd een hit in Vlaanderen en Nederland, maar vooral in Italië, waar het zelfs de tweede grootste hit van het jaar was.)
Extra clips:
