Matia Bazar werd in 1975 opgericht in Genua. De eerste line-up bracht hen veel succes tot doorheen de jaren ’80. De groep scoorde meteen een paar hits en drukte met zijn geraffineerde, moderne geluid zijn stempel op de Italiaanse popmuziek van de jaren ’70 en ’80. In 1977 namen ze voor het eerst deel aan San Remo. Eind van dat jaar scoorden ze hun grootste hit met het ook bij ons bekende ‘Solo tu’, dat in Frankrijk en Wallonië de top 3 haalde, en in Italië de bovenste stek bezette en op nummer 3 in de jaarlijst eindigde. In 1978 wonnen ze het festival met hun nummer 1-hit ‘…E dirsi ciao’. In 1979 stonden ze voor Italië op het Songfestival met ‘Raggio di luna’, waarmee ze op de tweede helft van het scorebord belandden en wat niet één van hun grote hits zou worden. Met twaalf San Remo-deelnames, twee overwinningen en twee prijzen van de critici, o.a. voor de superhit ‘Vacanze romane’ in 1983, waren ze de meest succesvolle groep in de geschiedenis van San Remo.
Met ‘Ti sento’ scoorde Matia Bazar in 1986 een nummer 1-hit bij ons en in Italië, en ook een zeer grote hit in Nederland en Duitsland. De groep veranderde vaak van line-up. Ondertussen zijn een paar van de oorspronkelijke leden gestorven en zit geen enkel stichtend lid nog in de groep. Het was echter de wens van de stichters dat de groep steeds zou blijven doorgaan met wisselende bandleden. Een van de oprichters, Piero Cassano, verliet de groep in 1981 om een solocarrière te starten. De groep begon vervolgens meer elektronische geluiden in hun muziek te stoppen. Cassano stond mee aan de wieg van het succes van Eros Ramazzotti, met wie hij samen schreef tijdens de eerste tien jaar van diens carrière. Later keerde hij tijdelijk terug naar Matia Bazar. Leadzangeres Antonella Ruggiero, aanvankelijk de ‘Matia’ in de groep, verliet de band in 1989. Ze nam een lange pauze, maar stond vanaf 1998 ook nog zes keer op het San Remo-podium. Ze werd er twee keer tweede en ging succesvol, doch meer op de achtergrond, verder met haar carrière waarbij ze experimenteerde met diverse muziekgenres.
Vijf muzikanten uit Campania richtten de groep La Nuova Frontiera op en speelden vooral in clubs en op zomerfeesten in de badplaatsen van de Amalfikust. Ze deden daar in 1974 het voorprogramma van Iva Zanicchi en werden ontdekt door een Romeinse platenfirma. Ze veranderden hun naam in Santo California en in 1975 was het met hun eerste single ‘Tornerò’ onverwachts meteen raak. Het werd in Italië één van de grootste hits van het jaar en het scoorde ook in Europa, met vooral een nummer 1 in Zwitserland, top 3 in Duitsland en nummer 4 in Wallonië. In Wallonië en Frankrijk werd het als ‘Apprends-moi’ ook nog een hit voor Mireille Mathieu. De groep ging vervolgens verder met dezelfde formule: eenvoudige, pseudo-romantische nummers, met engelenkoortjes en onwaarschijnlijke plots, en met op het hoogtepunt vaak een smachtende vertelstem. De groep scoorde op die manier vijf dikke hits in Italië. De laatste uit het rijtje was ‘Monica’, hun enige deelname aan San Remo, waar ze in 1977 derde werden. Daarna bleven ze nog tot een stuk in de jaren ’80 singles uitbrengen en begon de groepsbezetting te veranderen, maar de hits bleven uit.
Extra clips:
