In 1962 werd de groep Jaguars opgericht in Bologna. Een paar bandwissels en een naamsverandering later, kregen ze in 1966 een contract van het label Vedette, dat net de groep Equipe 84 was kwijtgespeeld en een nieuwe beatgroep in huis wou. Er bleek al een Romeinse Jaguars te bestaan. De secretaresse van de platenfirma, grote fan van Winnie de Poeh, stelde Pooh voor. De naam was er en de afbeelding van een teddybeer zou vaak op hun platenhoezen staan. Nadat Roby Faccchinetti en Riccardo Fogli tot de groep toetraden, volgde in 1968 met de single ‘Piccola Katy’ het eerste succes. De relatie met de platenfirma liep echter spaak en het contract werd verbroken.
…en bleven ze de belangrijkste groep van Italië…
Na de valse start en nadat ook Donato ‘Dodi’ Battaglia in de band belandde, kreeg de groep in 1971 een platencontract bij CBS. Ze scoorden meteen twee superhits met ‘Tanta voglia di lei’, waarmee ze tweede werden op Festivalbar, en ‘Pensiero’, over een onschuldige gevangene, die de vrouw van wie hij houdt, alleen in zijn gedachten kan bereiken. Op aanraden van zijn toenmalige vriendin, Patty Pravo, verliet Riccardo Fogli in 1973 de groep, nadat ook Roby en Dodi zich meer begonnen te profileren als leadzanger en Fogli zich door de producer benadeeld voelde. De groep koos vervolgens meer voor symfonische pop en rock, wat commercieel gezien moeilijker lag en waar vooral de radio het lastig mee had. In 1975 besloot de groep het daarom iets eenvoudiger te houden en gingen de leden zelf de platen producen, waarna meteen de nummer 1-hit ‘Linda’ volgde.
Pooh begon ook grote stadiontournees te ondernemen, met veel lasers en rook op het podium. Op dat moment scoorden ze ook een zeer grote hit met ‘Dammi solo un minuto’, met Facchinetti als leadzanger. Vervolgens stapten ze over naar platenfirma CGD , stonden ze een jaar in de hitparade met ‘Io sono vivo’ en waren ze de eerste Italiaanse artiest die promovideo’s voor zijn singles begon te maken. In de jaren’ 80 probeerde de groep het tevergeefs met een voor het buitenland bedoeld album met Engelse versies van hun hits, trokken ze naar buitenlandse studio’s om hun platen op te nemen, brachten Facchinetti, Dodi en Red Canzain elk een succesvol solo-album uit en bleven ze de belangrijkste groep van Italië.
Om hun 25-jarig bestaan te vieren namen ze in 1990 voor het eerst deel aan San Remo, waar ze wonnen met de nummer 1-hit ‘Uomini soli’. Later vertelden ze dat ze zich twintig jaar eerder ook al eens hadden ingeschreven, maar ze toen niet waren geselecteerd. In de jaren ’90 begonnen de leden op gespannen voet te leven. Facchinetti werd voor een veto gesteld door de drie anderen, waardoor hij een solodeelname aan San Remo in het water zag vallen. In de studio spraken ze nauwelijks nog met elkaar en was er vooral een strijd over wie de lead-zang op zich mocht nemen. Uiteindelijk zegevierde altijd wel het gezond verstand en beseften ze dat ze samen verder wilden. Ook na 2000 bleven ze doorgaan, schreven ze een musical en bleven ze grote optredens geven. Na het vertrek van Stefano D’Orazio gingen ze in 2009 als trio verder. In 2015 keerden Riccardo Fogli en Stefano D’Orazio terug voor een jubileumtournee. In 2017 liet de groep weten ermee op te houden, maar wel zijn muzikaal erfgoed te zullen blijven opvolgen. Facchinetti en Fogli maakten toen samen een album en namen in 2018 als duo deel aan San Remo. D’Orazio stierf eind 2020 aan COVID-19.
Extra clips:
