In 1990 werd het gelegenheidsduo Amedeo Minghi & Mietta derde op San Remo, na de groep Pooh en Toto Cutugno, maar scoorde een enorme hit. Bijna drie maanden stond ‘Vattene amore‘ het nummer op 1 in Italië. Het werd de op één na bestverkochte single van het jaar en één van de grootste San Remo-hits aller tijden. Het werd ook een bescheiden hit in de Benelux en een paar jaar later nam Minghi het speciaal voor de Duitse en Franse markt ook nog eens met Viktor Lazlo op. De Romein Amedeo Minghi was vanaf de jaren ’70 al een succesvolle componist voor andere artiesten, met een paar kleine hits voor bijv. Marcella Bella en Ricchi e Poveri, maar wat zijn solowerk betreft, was dit zijn hoogtepunt. Mietta was een jonge zangeres, die hij onder zijn hoede had genomen en die het jaar voordien al de categorie van de nieuwkomers had gewonnen. Ook zij is nog steeds bezig, maar dit nummer was ook voor haar het hoogtepunt van haar carrière.
Paolo Vallesi was 27 wanneer hij in 1991 met ‘Le persone inutili’ San Remo voor de nieuwkomers won, meteen een degelijke hit voor de Florentijn. Met ‘La forza della vita’ werd Paolo het jaar nadien derde bij de gevestigde waarden. Zijn nummer werd een zeer grote hit en scoorde daarna ook sterk in het Spaans in Latijns-Amerika. In Spanje werd het later het themanummer van het ontzettend populaire eerste seizoen van Operacion Triunfo, een mix van het bij ons bekende Idool en Star Academy, waardoor het nummer een echte klassieker werd. Na 1992 bracht Paolo Vallesi nog wel regelmatig nieuw werk uit en bleef hij een gerespecteerde zanger, maar het grote succes was niet altijd meer op de afspraak.
Andrea Bocelli studeerde in Pisa af als jurist en lyrische zang, en nam al in de jaren ’80 een paar nummers op, maar het succes bleef uit. In 1992 werd hij ontdekt door Zucchero Fornaciari, die samen met Luciano Pavarotti aan ‘Miserere’ werkte. Zucchero bracht Bocelli onder dak bij Sugar, het bekende Italiaanse label van zangeres Caterina Caselli. In 1994 won hij de nieuwe lichting van San Remo met het nummer ‘Il mare calmo della sera’.
Een jaar later mist hij net het podium en wordt hij vierde bij de grote namen met ‘Con te partirò’. Vreemd genoeg werd het geen superhit in Italië en werd het eigenlijk nergens zo’n grote hit als in Frankrijk en bij ons, waar het zelfs 10 weken op nummer 1 prijkte en het uiteraard één van de grootste Italiaanse hits aller tijden werd. In de meeste andere landen was het wachten op de versie met Sarah Brightman, ‘Time to say goodbye’, die de top van de charts in Engeland en de Duitstalige landen haalde. Later in 1995 nam hij ook nog ‘Vivo per lei’ op, in elke markt met een andere lokale zangeres. In de Benelux werd vooral de versie met de Italiaanse Giorgia bekend, die dat jaar San Remo had gewonnen, maar het jaar voordien van Bocelli had verloren bij de beginners
Extra clips:
