Een van de grootste sterren aan het Italiaanse muziekfront is Gianni Morandi. Hij werd in 1944 geboren in een dorpje net buiten Bologna. Hij groeide op in een communistisch nest, waar steeds werd gezongen. Hij klom al als kind op het podium en doordat hij net niet genoeg talent had om een professionele bokser te worden, zette hij zijn zinnen op een zangcarrière en begon hij aan zangwedstrijden mee te doen. Hij werd ontdekt en maakte zijn debuut in 1962. Al gauw brak hij door en de hits volgden in snel tempo, waardoor hij de grote lieveling van de Italianen werd. In 1965 won hij Canzonissima met de nummer 1-hit ‘Non son degno di te’, als ‘Tu n’as pas mérité’ in het Frans een hit geworden voor Dalida. Hij werd ook meteen een tv-ster, vaak als gast, maar ook als presentator van veel belangrijke shows. Door zijn immense succes, ging hij in de jaren ’60 ook in bij de jongeren zeer populaire aan zijn muziek gelinkte films spelen.

…al gauw brak hij door en de hits volgden in snel tempo, waardoor hij de grote lieveling van de Italianen werd…

In 1967 moest hij vijftien maanden in het leger, hetgeen hij eerder had kunnen uitstellen door te trouwen. Dat maakte het hem niet gemakkelijk om in de aandacht te blijven, maar een paar singles als themanummers voor tv-shows zorgden ervoor dat hij bleef scoren. Vervolgens won hij Canzonissima ook in 1968 en 1969 en mocht hij in 1970 naar het Eurovisiesongfestival. Pas in 1972 waagde hij zich aan San Remo. Hij werd vierde en ook nog eens tweede op Canzonissima. In de jaren ’70 ging het vervolgens bergaf met zijn muziekcarrière. Hij werd beschouwd als een oude glorie en hij kon nog moeilijk op tegen de singer-songwriters van die tijd. ‘Sei forte papa’ was wel nog een nummer 1-hit in 1976, maar gevangen in het cliché van de eeuwige jonge gozer stopte hij met muziek maken en richtte hij zich vooral op zijn tv-werk.

…door zijn immense succes, ging hij in de jaren ’60 ook in bij de jongeren zeer populaire aan zijn muziek gelinkte films spelen…

In de jaren ’80 maakte hij echter een stevige comeback. In 1987 sloeg hij de handen in elkaar met Umberto Tozzi en Enrico Ruggeri en samen wonnen ze San Remo met ‘Si puo dare di più’. Hij zette zijn comeback verder met een erg succesvolle album en tournee met Lucio Dalla. Er volgden nog een paar geslaagde San Remo-deelnames, zoals met het door Eros Ramazzotti geschreven ‘Innamorato’, waarmee hij derde werd in 2000. In 2011 en 2012 presenteerde hij het festival. In 2013 vierde hij zijn vijftigjarige carrière met o.a. twee concerten in de arena van Verona, live uitgezonden op tv en met een resem gastartiesten onder wie Raffaella Carrà, Rita Pavone, Noemi, Riccardo Cocciante, Ennio Morricone en Cher. 

In 2015 nam hij een album met Claudio Baglioni op en de heren gingen ook samen op tournee. In 2021 ging hij samenwerken met Jovanotti en dat leidde hem na 22 jaar terug naar San Remo. ‘Apri tutte le porti’ werd derde en won ook de Lucio Dalla-prijs van de pers. De heren zongen samen ook een erg gesmaakte medley van elkaars hits. Gian Luigi Morandi richtte in 1981 het voetbalteam van de Italiaanse zangers op en is ook een grote supporter van Bologna. Samen met Lucio Dalla en Luca Carboni schreef hij het voetballied ‘Le tue ali Bologna’. Hij was ook erevoorzitter van de club tot die door een Amerikaans concern werd overgenomen.


Andere toppers van Gianni Morandi:

In ginocchio da te (1964) (Dit was zijn grote doorbraak. De single stond 17 weken op 1 en was de grootste hit van 1964. Bij de opname van de aan dit nummer gelinkte muziekfilm leerde hij zijn eerste vrouw kennen, actrice Laura Efrikian, met wie hij drie kinderen kreeg. Later hertrouwde hij en kreeg hij een vierde kind. in 2019 kwam dit nummer terug in de belangstelling nadat het was opgenomen in de Zuid-Koreaanse Oscar-winnende film ‘Parasite’.)

C’era un ragazzo che come me amava i Beatles e I Rolling Stones (1966) (Gedurende een paar jaar had hij het imago van de boy-next-door met de passionele stem, icoon van de zorgeloze jongerengeneratie. Hij was echter niet ongevoelig voor de veranderingen in de maatschappij en vond dat het tijd was om zijn stijl wat aan te passen. Dit protestlied tegen de Vietnamoorlog werd hem aangeboden en ondanks tegenkanting van de platenfirma bracht hij de single uit. De tekst was te politiek getint, waardoor hij het nummer niet kon promoten op tv. Toch werd het een enorme hit, zelfs gecoverd door Joan Baez, en vervolgens ook één van zijn grootste klassiekers.)

Un mondo d’amore (1967) (Voorzien van een aanstekelijke melodie en vol vuur gezongen bleef Gianni zich richten op de jeugd, die zich steeds bewuster begon te worden van de problemen in de maatschappij. Dit nummer werd het thema van het tv-programma ‘Giovani’, waarvoor de dan 23-jarige Gianni de perfecte keuze was. Ook dit nummer werd één van zijn grootste hits en een echte klassieker.) 

Tu che m’hai preso il cuor (1968) (nummer 1-hit met Kerstmis 1968)

Occhi di ragazza (1970) (Met deze hit werd Gianni achtste op het Eurovisiesongfestival. Lucio Dalla schreef de muziek en nam het nummer daarna ook zelf op.) 


Extra clips: