Als jong meisje begon Laura Pausini te zingen in pianobars langs de noordelijke Adriatische kust, waar haar vader optrad. Laura werd in 1974 geboren en groeide op in Solarlo, bij Ravenna. Vanaf haar veertiende nam ze met haar vader demo’s op in eigen beheer. Na een paar mislukte pogingen mocht ze in 1993 aantreden op de beginnerssectie van San Remo, waar ze won met ‘La solitudine’. Hoewel het nummer door drie mannen met ruim meer jaren op de teller werd geschreven, leek de simpele tekst recht uit het dagboek van de jonge zangeres te komen. Laura bracht het liefdesverhaal van twee jonge studenten, die elkaar moeten loslaten en niet begrepen worden door hun ouders, met veel emotie en kracht. Het publiek viel ervoor, maar de critici vonden het liedje puberaal, verwaarloosbaar en weinig vernieuwend. Het publiek trok aan het langste eind, want ‘La solitudine’ werd een grote hit en een enorme klassieker in Italië. De single deed het later nog minstens zo goed in Frankrijk, Wallonië en bij ons waar het nummer acht weken op 1 stond en één van de grootste Italiaanse hits aller tijden werd. Ook in Nederland was het een superhit en werd het alleen van de eerste plaats gehouden door ‘Ik wil niet dat je liegt’, de Nederlandse versie van Paul de Leeuw. Ook met haar debuutalbum scoorde ze meteen in Italië, Frankrijk en de Benelux.
Het jaar nadien werd ze derde bij de gevestigde waarden op San Remo. ‘Strani amore’ werd opnieuw een grote hit in de Benelux en haalde de tweede plaats in haar thuisland. Met het bijhorende album zette ze zich in Italië definitief op de kaart. Vervolgens nam ze Spaanse versies op van de belangrijkste nummers van haar eerste twee albums en veroverde ze Spanje en de Latijns-Amerikaanse markt. Daarna bleef ze het ene succesvolle album na het andere uitbrengen, afgewisseld met grote tournees door Europa en Latijns-Amerika. In 1998 mocht ze gaan zingen op het trouwfeest van Barbra Streisand en zong ze met Luciano Pavarotti in Modena. Haar songteksten werden volwassener en ze begon stilaan ook zelf meer te schrijven, al werkte ze voor haar grote hits nog vaak samen met bekende artiesten zoals Biagio Antonacci, met wie ze ook een duet opnam en in 2019 een zomertour langs de Italiaanse stadions deed.
…de single deed het later nog minstens zo goed in Frankrijk, Wallonië en bij ons waar het nummer acht weken op 1 stond en één van de grootste Italiaanse hits aller tijden werd…
Haar nummers vonden ook hun weg naar Amerikaanse films en in 2003 richtte ze haar pijlen met een Engelstalig album op Amerika. Haar singles kregen er echter alleen aandacht in remixes, waardoor ze als een dansartiest werd weggezet, hetgeen ze helemaal niet was. Teleurgesteld dat haar originele versies de radio niet haalden, besloot ze na onenigheid met de platenfirma haar Engelstalige ambities op te bergen en trok ze terug naar Italië. In de loop der jaren bleef ze wel nog samenwerken met grote buitenlandse artiesten zoals Michael Bublé, James Blunt, Charles Aznavour, Josh Groban en Kylie Minogue, met wie ze in 2013 de Italiaanse nummer 1-hit ‘Limpido’ scoorde.
Ze bleef zich ook op de Spaanstalige markt richten waar ze een parallel lopende carrière uitbouwde. In 2006 was ze de eerste Italiaanse zangeres die een Grammy voor ‘Best Latin Pop Album’ van het jaar won. Het werd haar alleen voorgedaan door Domenico Modugno, die in 1958 een Grammy voor zijn hit ‘Nel blu dipinto di blu (Volare)’ won, een nummer dat ze in 2006 samen met Eros Ramazzotti op San Remo zong. Ze werkte met tal van Spaanstalige topartiesten als Miguel Bosé, Alejandro Sanz, Gloria Estefan, Marc Anthony, Carlos Baute en Luis Fonsi, en zetelde in de jury van The Voice in Spanje en Mexico. In Italië nam ze ook heel wat duetten op met grote namen als Andrea Bocelli, Claudio Baglioni, Raf, Tiziano Ferro, Gianna Nannini, Ivano Fossati, Ennio Morricone en Fiorella Mannoia.
…in 2006 was ze de eerste Italiaanse zangeres die een Grammy voor ‘Best Latin Pop Album’ van het jaar won…
Ze was de eerste zangeres die optrad in het Stadio Giuseppe Meazza in San Siro, Milaan. In 2009 organiseerde ze daar ook ‘Amiche per l’Abruzzo’, een groots muzikaal evenement ter ondersteuning van de slachtoffers van de aardbeving in Abruzzo. Samen met Fiorella Mannoia, Giorgia, Elisa en Gianna Nannini was ze meter van het gebeuren, waar 43 Italiaanse zangeressen het podium deelden. Ze steunde ook heel wat initiatieven voor het goede doel, zowel in Italië als in de Spaanstalige landen, Amerika en Europa. Ze zet zich via UNICEF in voor de kinderen, ze komt via Amnesty International op tegen geweld tegen vrouwen en ze is ook goodwillambassadeur van het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties. In 2013 kreeg ze een dochtertje, Paola, en in 2021 won ze een Golden Globe voor het nummer ‘Io si’, uit de film ‘La vita davanti a sé’, met Sophia Loren in de hoofdrol. In 2022 presenteerde ze samen met MIKA en Alessandro Cattelan het Eurovisiesongfestival in Turijn.
Andere toppers van Laura Pausini:
* In assenza di te (1998) (deze hit schreef Laura zelf en de Portugese versie werd het themanummer van de telenovelle ‘Pecado Capital’. Ze zong het later ook live op tv met Gianni Morandi.)
* Tra te e il mare (2000) (geschreven door Biagio Antonacci en minder bekend bij ons, maar een top 5-hit in Italië en ook nog één van haar grootste hits in Frankrijk en Wallonië. Daar bleef ze over het algemeen ook beter scoren dan in Vlaanderen en Nederland. In Wallonië haalde ze een paar jaar later ook nog eens de tweede plaats met ‘On n’oublie jamais rien, on vit avec’, een duet met Hélène Segara.)
* E ritorno di te (2001) (top 3-hit in Italië en ook een hit in Nederland en Frankrijk. Het nummer was de leadsingle uit haar eerste verzamelplaat, het in Italië bestverkochte album van 2002. Ook de jaren nadien bleef het album doorverkopen en stond het inmiddels een duizelingwekkende 362 weken in de top 100. Ook in Frankrijk en Wallonië was deze compilatie een enorm succes. De Spaanse versie van het nummer won de prijs voor Best Pop Song op de Latin Awards in Amerika.)
* Resta in ascolto (2004) (Italiaanse nummer 1-hit uit het gelijknamige nummer 1-album, dat in de Spaanse versie de Grammy voor Best Latin Pop Album won. Op dit album klinkt Laura volwassener en liet ze de romantische teksten een beetje achterwege.)
* Primavera in anticipo (2008) (leadsingle van het gelijknamige nummer 1-album. Als duet met James Blunt werd het een nummer 1 in Oostenrijk en een dikke hit in Duitsland, Zwitserland en Wallonië.)
Extra clips:
